Lantus 100 j./ml 5 wkładów 3 ml

Description

Długo działający analog insuliny ludzkiej.

Cukrzyca u dorosłych, młodzieży i dzieci ≥2 lat. S.c., w powłoki brzuszne, mięsień naramienny lub udo. Dawkowanie indywidualne. 1 ×/d, o dowolnej, ale tej samej porze dnia. U chorych na cukrzycę typu 2 również w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. Przy zmianie schematu dawkowania z zastosowaniem insuliny o średnio długim lub długim okresie działania na schemat z użyciem insuliny glargine konieczna może być zmiana dawki dotychczas stosowanej insuliny oraz towarzyszącego leczenia przeciwcukrzycowego. Zastępując insulinę izofanową (NPH) stosowaną 2 ×/d prepratem Lantus podawanym 1 ×/d, należy zmniejszyć dotychczasową dawkę dobową insuliny NPH o ok. 20–30% w ciągu pierwszych tyg. leczenia. Preparat Lantus oraz preparat Toujeo (insulina glargine 300 j./ml) nie są równoważne biologicznie i nie są bezpośrednio wymienne; w przypadku zamiany schematu dawkowania z zastosowaniem preparatu Toujeo na schemat z zastosowaniem preparatu Lantus, w celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii, należy zmniejszyć dawkę preparatu Lantus o ok. 20%. Podczas pierwszych tyg. po zmianie leczenia należy w razie potrzeby zwiększyć dawkę insuliny krótko działającej podawanej bezpośrednio przed posiłkami, co pozwoli przynajmniej częściowo wyrównać zmniejszenie dawki dobowej insuliny; po tym czasie należy indywidualnie ustalić schemat leczenia, optymalizując dawkę insuliny glargine na podstawie glikemii na czczo. Zaleca się ścisłe kontrolowanie parametrów metabolicznych w okresie zmiany leku oraz przez pierwsze tyg. stosowania nowego schematu leczenia. W miarę poprawy parametrów metabolicznych i zwiększonej wrażliwości na insulinę może być konieczne dalsze dostosowanie dawkowania, podobnie jak w przypadku zmiany masy ciała chorego, jego trybu życia, zmiany pory stosowania insuliny lub wystąpienia innych okoliczności, które mogą mieć wpływ na częstość występowania hipoglikemii lub hiperglikemii. U chorych, którzy otrzymywali duże dawki insuliny ze względu na występowanie przeciwciał przeciw insulinie ludzkiej, po zastosowaniu insuliny glargine może nastąpić poprawa reakcji na insulinę. U osób z zaburzoną czynnością nerek lub wątroby zapotrzebowanie na insulinę może być zmniejszone.